GÜNCEL
Metehan UD/EGEDESONSÖZ- İzmir’de sabah saatleri…
Otobüs duraklarında, metro istasyonlarında işine, okuluna yetişmeye çalışan insan kalabalıkları…
Bu koşuşturmanın içerisinde ise yaşlılarımızın başka bir telaşı var.
Erken uyanan, sabah namazını kılıp yollara düşen yaşlılarımız son günlerde soluğu Karşıyaka’daki Et ve Süt Kurumu’nun önünde alıyor.
Kilosu 83 TL’den satılan ve çoğu zaman sadece birer kilo satılacak şekilde dağıtımı yapılan kıymadan almak isteyen yüzlerce kişi sabahın 6’sında mağazanın önünde kuyruk oluyor.
Sayısı az olması sebebiyle Torbalı’dan, Buca’dan, Çiğli’den ve daha birçok yerden vatandaş mağaza önünde sıraya girerek sabah 9’da açılışı bekliyor.
Kuyruktakilerin çok büyük bölümü emekli… Aralarında kanser sebebiyle kemoterapi gören, diyaliz hastası olanlar da var. Hatta evdeki kamp sandalyesi ile beraber kuyruğa gelen de var.
Tek dertleri var. O da bayram günü evlerinde et pişirmek ve torunlarına yedirmek.
Sözü kuyrukta olan vatandaşlarımıza bırakalım:
KİMSENİN KURBAN KESMEYE GÜCÜ YOK
“Sabah altı, altı buçuktan beri buradayım. Burada fiyatlar marketlere göre daha uygun. Kıymanın kilosu 83 Türk Lirası. Kim kesecek ki kurbanı milletin öyle bir umudu da yok ki. Kimsenin gücü yok kurban kesmeye. Bir yerden et gelir diye umut da yok. İnsanlar buraya umudunu bağlamış. Ucuz alırsak yiyeceğiz. Yağ ve un kuyrukları abartılarak anlatılıyor, 74’te petrol kuyruğu yoktu. Devletin fabrikalarını satarsan olacağı bu. Hepsini satmışsın, sonra açıklama ‘Kuyrukları azaltmak için zam yapıyoruz’ de. Herkese belli kilolarda veriyorlar, sınırlama var. Ellerindeki o günkü miktara göre veriyorlar”
DEVLETTEN EMEKLİ OLDUM, ŞİMDİ BURADA EMEKLİYORUM
“Ben yedide geldim. Arada sırada gelip buradan alıyoruz. Emekli ikramiyesi neye yetecek. Ben Buca’dan geliyorum, Torbalı’dan gelen var. 10 nüfus, 15 nüfus olaın var. İstersen gelme. Kurban Bayramı’nda hiç değilse bir et kaynasın diye geliyoruz. Düzelir inşallah durumlar. Ben 7’de buradaydım. Ben devletten emekli oldum, şimdi de buradan emekliyoruz”
KEYFİ GİRDİM KUYRUĞA
“Eskiden kuyruklar, onları unutuyorlar. Bu et kuyruğu, mecbur değilsin, gelirsin gelmezsin kendin bilirsin. Başka yerden alırsın. Burası hesaplı diye. Eskiden olan kuyrukları bilmiyorlar galiba. Ne kuyruklar var. Tüp, yağ, banka kuyruğu var. Kalp krizinden ölenler vardı banka kuyruğunda maaşını almak için beklerken. Etin kilosu diğer marketlerde 160 lira. Burası hesaplı geliyor diye geliyoruz. Ben keyfi girdim kuyruğa”
20 SENEDİR KURBAN KESEMİYORUM
“Ben ilk defa girdim kuyruğa girdim. Buca’dan geldim, 20 seneden beri kurban kesemiyorum. Kimse de getirmiyor. Kesebilenler de saklıyor. Eskisi gibi değil. Kimse dağıtamıyor. Önceden daha çok satış noktaları vardı. Şimdi azaldı. Onun için de kuyruklar oluşuyor”
KEMOTERAPİ ALIYORUM, AYAKTA DURMAKDA ZORLANIYORUM
“Bu kuyruk bize devletin uyguladığı işkencedir. Bu ne ölün ne de yaşayın, sürünün. Ben kemoterapi alan bir kanser hastasıyım. Ayakta durmak çok zor geliyor. Ben devletten emekli memurum. Ben bu kuyrukta düştüm, düşeceğim. Saat 6 buçuktan buradayım. Benim kaç para karım olacak ki kıymadan ama mecburuz buna. Ben marketten almak istemem mi ama alamam. Yine mecburen beyaz et alacağım, kırmızı et almaya param yok ki. Komşular eskiden kesip dağıtıyordu, 3-5 kilo geliyordu ama şimdi o da yok. En son ne zaman kırmızı et ne zaman aldığımı hatırlamıyorum. Aylar önce geldim 2-3 kilo et aldım hanım ‘ertesi gün ne yiyeceğiz’ diye sordu. Aldığımız da çok kaliteli değildi. Ben 35 sene cezaevlerinde çalıştım. Bu kadar işkenceyi orada görmedim”
ZEVKİNE GİRİYORUZ KUYRUĞA
“30-40 sene de önce yağ-tüp kuyruklarına da giriyorduk. Biz zevkine geliyoruz. Gitsin kasapta da var. Ucuz diye insanlar akın yapıyor. İsteyen gider her yerden alır. Ben önceden saat beşte yağ kuyruğuna gidiyordum. Bir yerde bir şey çıkar herkes devlete bağlıyor. Her şeyi hükümete bağlıyorlar. Maaşlara zam yapıldığında neden söylemiyorlar. Emekli maaşım 3 binden 6 bine çıktı bir yıl içinde”
SABAH NAMAZI SONRASI BURADAYIZ
“Görünen köy kılavuz istemez. Vatandaşın refahı olsa 20 lira ucuz diye gelip burada saatlerce beklemez. Sabah namazını kıldıktan sonra geliyoruz buraya. Ekonomimiz duvara tosladı. Adamlarda utanma sıkınma yok. Emekliye bin liraya zammı bağıra bağıra yapıyorlar, kendilerine 40 bin lira zam yapıyorlar. Emekliye, memura zam diyor. Sabah etiketler değişiyor. Bir memlekette mazot pahalı olduğu zaman her şey pahalı olur. Üreticiyi tüketici yaptın mı her şey pahalanır”
ÇOCUKLARIMIN SAYESİNDE AYAKTA DURUYORUM
“Sabah namazını kıldım geldim. Bu ikinci gelişim. Oğlum 200 lira para verdi de geldik. Tek bir emekli maaşımız var da o kiraya gidiyor. Çocukların sayesinde ayakta kalıyoruz. Her birisi başka bir ihtiyacımızı karşılıyor. Biri pazarımızı yapıyor, biri faturaları ödüyor, kimisi temizlik malzemelerini alıyoruz. Elimizdekine şükrediyoruz. Ne edeyim. Geçinemesek de ne yapalım”
DİYALİZ HASTASIYIM, YOKSULLUKTAN BU KUYRUKTAYIM
“Bu kuyruk çaresizliğin, yoksulluğun kuyruğu. Ben diyaliz hastasıyım. Sabahın köründe gelmişim burada bekliyorum. Mecburiyiz. Fakirlikten, yoksulluktan geliyoruz. Halimiz bu. Ben 7’den beri buradayım. Çiğli’den geliyorum. Sabah altı buçukta yola çıktım. Benim gıda almam lazım ama hastalığımdan dolayı… Kasaba gidemiyorum. Kırmızı eti çok nadir alıyoruz. Geçinebilsek bu kuyrukta ne işimiz var. Bu zahmeti çekmezdik. Ben 25 sene devlete görev yaptım, emekliyim ama geçinemiyorum. Bizim değerimiz yok ki . 3-5 maaş alamıyoruz ki değerimiz olsun”
BAYRAM ÖNCESİ KUYRUK ARTTI
“Bu kuyruk her zaman var ama bayram öncesi arttı. Sabah altıda gel sırada bekleyenler var. Aldığımız sadece 1 kilo ya da bir paket. Çiğli, Bayraklı, Karşıyaka, Menemen’den insanlar geliyor. Bu kuyrukları biz yaratıyoruz. Devletin tüm varlıklarını satıp her şeyi tekele bırakınca bu kuyruklar oluşuyor”
Sayfa başına git
